عبادت به معنای اخصاعمال مشروط به امتثالِ به قصد قربت را عبادت به معنای اخص می‌گویند. ۱ - تعریف عبادت به معنا اخصعبادت به معنای اخص، مقابل عبادت به معنای اعم بوده و عبارت است از اعمال و افعالی که فقط باید به قصد " تقرب الی الله تعالی " انجام شود؛ یعنی شرط صحت آنها و سقوط امرشان، امتثال با قصد قربت است و در غیر این صورت، امر آنها امتثال نگردیده و ساقط نمی‌شود و سبب اشتغال ذمه مکلف به اعاده و یا قضا می‌گردد، مانند: نماز و روزه. ۲ - مستندات مقالهمظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۳۲۱. مكارم شیرازی، ناصر، انوارالاصول، ج۱، ص۶۰۵. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۲، ص۳۲۱. ۳ - منبعمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی |